خدا

قوربون خدا برم وقتی از همه جا ناامیدی و بریدی نور امیدی رو 

میفرسته تا بگه به یادتون هستم وای خدای من تازه از خواب بیدار شدم 

کای ذوق کردم آبجی فریده اس داده بود بیدار شدم جواب دادم و رفتم 

زنگ زدم برا ابجیم تعریف کردم خواب نی نی نازمون محیا خانومی رو میدیدم

اینقد ناز و خوشگل بود بزنم به تخته هر چی از خوشگلیش بگم کم گفتم 

خواب میدیم که همه فامیل جمع هستن و همه اومدن دیدن بچه آبجی 

من از بین خانوما بچه رو بغل کرده بودم و بردم نشون عموهام بدم 

واس عمو نادرم میگفتم عمو ببین دختر نداری همش دختر دوس داشتی

و اونم بوووسش میکرد عمو قادر میگفت مواظب باش خون از نافش نیاد 

همه جمع بودن و اما بگم نفس خاله چه شکلی بود ای جونم 

چهره گردی داشت از طرفین کشیده بود صورتش مث شخصیت های کارتونی

و سفید مث برف و موهاش بور بود خیلی کم بود ها صاف صاف و چشاش خدای من 

عسلی بود مث مال من بود با شاید هم خیلی روشن تر از رنگ چشای خودم 

میخندید کیف میکردم تو خواب